“Tüyleri, gözleri, kuyruğu, kanatları ve gözleri hep siyahmış karganın ve bu karganın en büyük dileği yaşadığı yağmur ormanındaki tüm papağanlar gibi rengarenk olmakmış. Onların renkleri hiç sıkıcı değilmiş. Yemyeşil ağaçların arasından uçuşan kırmızılar, sarılar, yeşiller ve mavilermiş onlar. Nasıl da eğleniyorlarmış. Karga onlara hayranmış. Onlardan biri olmak istiyormuş. Bu dileğin gerçek olması için kendi olmaktan bile vazgeçmiş. Rengini hiç sevmeyen simsiyah bir karganın, kendisiyle ve siyahtan beyaza dünyanın tüm renkleriyle barışma hikayesi bu.”