Y’NİN TARİFLERİ

Y’nin canı bazen gerçekten çok sıkılıyordu. Özellikle de şu hiç hoşlanmadığı aile buluşmalarından sonra. Çünkü başarılarıyla öve öve bitirilemeyen kuzenlerinin yanında sus pus beklemek zorunda kalıyordu, hem de saatlerce!

Y kuzenleri gibi değildi ki, herhalde sadece, “dünyanın en işe yaramaz çocuğu” madalyasını kazanabilirdi. Bu yüzden de anne ve babasının Y hakkında anlatacak hiçbir şeyi olmuyordu. En azından Y böyle düşünüyordu. Belki de tek yapması gereken kendi yeteneğini keşfetmekti.